Ahmet Pasha, afro 50 vjet më parë ishte pjesë e aktorëve të rinj në Teatrin kombëtar. Ishte me fat sepse kishte partnerë pedagogët, artistët më të mëdhenj të skenës dhe ekranit, ata artistë që zbrisnin çdo natë në skenën e drunjtë të Teatrit Popullor. Sot Ahmeti është në pension dhe angazhohet herë pas here në teatër, por dashurinë dhe pasionin për skenën ende e mban të ndezur, dhe ai ka qenë përherë në mbrojtje të kauzës së teatrit, së bashku me emra të mëdhenj të skenës.
“Që kur kam ardhur në fillim në teatër, në vitin 1970, që jam emëruar, siç ishte në atë kohë, ka qenë idea për të bërë një godinë të re, sepse që në atë kohë, kjo si godinë trajtohej si e amortizuar. Debati për prishjen e TK ka filluar që në vitin 1999. Që atëherë ka qenë ideja për t’u prishur kjo godinë. Natyrisht në atë kohë kanë qenë njerëz të tjerë në krye të asaj pune. Kanë qenë emra të mëdhenj të teatrit si Vangjush Furxhiu, Agim Qirjaqi, Roland Trebicka. Unë kam qenë kryetar sindikate, natyrisht isha edhe unë në krye të kësaj pune. Ndërsa sot artistët nuk janë në një zë, por edhe një qëllim i përbashkët. Për këtë rast duhet të ishim të gjithë një mendje. Për një godinë të mirë, të re, të teatrit të ri. Teatri ka gjithë jetën që po e vuan. S’ka një godinë, qoftë për veten e vet, qoftë edhe për spektatorin që mbaj mend këto 15-20 vite nuk e ka hequr pallton e dimrit”, thotë Ahmet Pasha.
Për Ahmet Pashën dhe shumë emra të tjerë ky teatër ka qenë “shtëpia” e tyre e dytë.
