Hapja e kufijve, emigracioni, mundësitë e reja që ofrojnë ditët tona, e që dikur ishin të kufizuara, e kanë ndryshuar mjaft edhe peizazhin e futbollit. Ideja e përkatësisë së padiskutueshme në skuadrën përfaqësuese të vendit tënd të lindjes nuk është më sinonim i futbollistit të ditëve tona.

“Ish-presidenti i FIFA-s, Sepp Blatter – shkruan CNN, – pati hedhur dikur një paralajmërim mbi kërcënimin e pushtuesve të natyralizuar brazilianë që popullojnë ekipet e vendeve të tjera”.

Vitet e fundit, sulmuesit Diego Costa dhe Eduardo kanë përfaqësuar Spanjën dhe Kroacinë, pasi siguruan dyshtetësinë. Në shembujt e dhënë prej gjigantit mediatik amerikan gjejnë mjaft hapësirë edhe lojtarët shqiptarë.

Xherdan Shaqiri, shënuesi i njërit prej golave të “Euro 2016”, ka stampuar më parë në këpucë flamujt e Zvicrës, Shqipërisë dhe Kosovës në atletet e tij.  “Disa grupe vëllezërish, nga Taulant dhe Granit Xhaka, tek ata Boateng dhe Valon e Veton Berisha – vazhdon CNN, – ndahen prej detyrimeve që kanë në vende të ndryshme”.

Mesfushori i Shqipërisë, Taulant Xhaka (M) hyn në fushë njëkohësisht me të vëllanë, mesfushorin e Zvicrës, Granit Xhaka (D), gjatë ndeshjes së grupit A të “Euro 2016” mes Shqipërisë dhe Zvicrës, në stadiumin “Bollaert-Delelis”, në Lens, më 11 qershor 2016.

 “Bota po ndryshon, emigracioni po ndryshon”, do të shprehej numri dy i FIFA-s, Victor Montagliani, në fund të vitit 2017. “Çështjet e kombësisë tani po shfaqen në mbarë botën, – ishte komenti i tij, – ndaj është mirë ta shohim këtë problem e të kërkojmë zgjidhje pa cenuar integritetin e lojës”.

Nga 32 ekipe që luajnë në “Rusi 2018”, mbi 9% e lojtarëve janë lindur jashtë kufijve të vendit të cilin kanë përfaqësuar në fazat kualifikuese.