Dokumenti i pavarësisë për herë të parë u ekspozua për publikun në nëntor 1937 me rastin e 25 vjetorit të vetëqeverimit. Me këtë rast u fotografua nga Marubi. Revista kulturore e përmuajshme “Përpjekja shqiptare”, nr.13, datë 13.1.1938, faqe 52 në kapitullin “jeta dhe librat”, në rubrikën përkujtimor, te botimet shqipe, jep edhe njoftimin mbi dokumentin e Pavarësisë, duke sqaruar personin që e posedonte dhe origjinalitetin e tij. “Ky dokument tepër i vlefshëm për historinë politike të Shqipërisë së re është ruajtur gjer më sot për hir të kujdesjes së z.Lef Nosi, një nga patriotët e orës së parë, anëtar i kongresit të Vlorës dhe ministër në qeverinë e përkohshme që u formua me vendimin e këtij kongresi”. Për arsye sigurie, Lefi, një grup dokumentesh të rëndësishme i vendosi në një nga kasafortat e Bankës së Shqipërisë, çelësin e së cilës ia dha Aleksandër Xhuvanit. Ndodhja e dokumenteve të rëndësishme në Bankë, pohohet edhe në hetuesinë e nipit të Lefit, dr.Stiliano Nosit. Kasaforta është hapur në vitin 1948 nga Drejtoria e Sigurimit të Shtetit. Ishin plot 2 arka me dokumente. Është bërë një procesverbal i përgjithshëm i dokumenteve, në të cilin spikasin dokumente që i përkisnin viteve 1912-1915.
Pavarësisht problemeve të shumta që kishin arkivat në atë kohë, me shkatërrime masive dokumentesh, humbje, mungesa godinash, personeli, etj, provohet ekzistenca e dokumentit të pavarësisë në vitin 1962 në një ekspozitë me rastin e 50-vjetorit të pavarësisë. Deri në vitin 1968, kur mori drejtimin nga familja Hoxha, dokumenti ekzistonte. Aludimet se ka qenë jashtë Shqipërisë, nuk i përgjigjen asnjë të vërtete.
