Shqipëria e pasluftës vjen në një koleksion të rrallë fotografish nga një fotograf kroat. Pamje të veçanta të portreteve të njerëzve të pashpresë, një vend i shkretuar që pret një dorë për tu ngritur. Fotografi sjell momente të jashtëzakonshme dhe shumë nostalgjike.
Branimir Gushiqi (Branimir Gušić: 06.04.1901 – 06.07.1975) ishte pinjoll i një familjeje të vjetër kroate. Mbaroi studimet e mjekësisë në Fakultetin e Mjekësisë të Zagrebit në vitin 1926. Gushiqi ishte figurë e shquar e mjekësisë kroate, i njohur si specialist dhe profesor i otorinolaringologjisë. Në vitet 1945-1947 dhe nga viti 1956 ishte dekan i Fakultetit të Mjekësisë në Zagreb dhe doli në pension në vitin 1971. Gushiqi ishte gjithashtu anëtar i Akademisë Jugosllave të Shkencave dhe të Artit. Fushëveprimi i Gushiqit tejkaloi mjekësinë. Ishte alpinist i pasionuar dhe, pas Luftës së Dytë Botërore, ishte kryetari i klubit Sljeme të alpinistëve të Zagrebit, kryetari i shoqatës së alpinistëve të Kroacisë dhe kryetari i Këshillit Kroat për Mbrojtjen e Natyrës.
